Mooie muziekmomenten van de laatste tijd

2 unieke momenten

Zoals beschreven in het vorige blog liep alles helaas niet zo fantastisch de laatste tijd; website-technisch gezien.
Gelukkig had ik nog wel mn opdrachten, zowel m’n vaste als, zij het dan in mindere mate, de opdrachten die onverwacht toch nog binnenkwamen. Hiertussen zaten onder andere de gebruikelijke ‘standaard’ gigs, zoals een aantal privégelegenheden, een paar bruiloften etc., maar ook 2 begrafenissen. Deze komen, of kwamen, over het algemeen een stuk minder voor. Temeer ook omdat ik er niet mee adverteerde.
Ik bood dit ook niet aan op mijn site als een van mijn ‘diensten’, hoewel het natuurlijk wél goed in mijn straatje past, ‘pianomuziek uitvaart‘. Beide grepen me erg aan, en vallen voor mij toch wel onder de ‘mooie muziekmomenten van de laatste tijd’.

1e begrafenis

De eerste betrof een veel te vroeg overleden meneer die z’n leven lang keihard had gewerkt aan z’n eigen zaak, een administratie en accountant kantoor.

Na dat harde werk wilde hij er dit jaar vervroegd mee stoppen en veel tijd in Spanje doorbrengen, in een tweede huis dat hij al op het oog had. En vooral veel races van Max Verstappen kijken.

Helaas heeft het niet zo mogen zijn.

De begrafenis in Rotterdam was echt práchtig.

Je voelde gewoon hoeveel zijn familie van hem hield.

En hoeveel hij voor hun betekend had.

Ik betrapte mezelf ook af en toe op een traantje.

Met tijdens het officiele gedeelte veel muziek van Einaudi (wat ironisch genoeg ook veel gevraagd wordt voor bruiloften) , was dit een heel waardig en elegant afscheid.

Pianist Thomas Alexander, uitvaart Rotterdam

2e begrafenis

De 2e begrafenis ging echter alle verbeelding te boven.

Ik kreeg op een mooie dag ong. 2/3 weken geleden uit het niets een telefoontje…
Of ik beschikbaar was voor een begrafenis…

De datum lag nog niet vast, het kon of 26, of 27 óf 28 juli zijn…

Veel hoefde ik in principe niet te spelen.

Wél allemaal klassiek dit keer, Schubert’s impromptu nr 3 opus 90, Chopin’s Berceuse, en een piano versie van het Lacrimosa, uit Mozart’s Requiem.

Het vergde wel wat instuderen, en ‘weer ophalen’, maar gelukkig niets wat ik niet voor die data voor elkaar kon krijgen.

Goed…

Na verdere details besproken te hebben, en de prijs afgestemd te hebben, ben ik meteen aan het werk gegaan.

Twee dagen later ging weer de telefoon…

“Thomas”, hoorde ik aan de andere kant van de lijn…. “Ik heb je website nog eens wat beter bekeken in de tussentijd, en zou het toevallig niet kunnen dat je  25 jaar geleden ooit eens als klein jochie een huisconcert bij ons hebt gegeven?”

Ik zeg “dat zou best kunnen, maar dan heb ik wel wat meer details nodig” …

Dus krijg ik te horen dat het in de Jordaan in Amsterdam was, dat en dat huis…. eerste verdieping…

EN VERREK!!!

Ik heb daar toen inderdaad gespeeld!

Inmiddels was ook de datum bekend geworden.

Waarom nu pas?

De meneer waar het om ging, leefde nog toen ik de eerste keer gebeld werd.

Een slopende ziekte met geen weg meer terug.

Ze hadden voor euthanasie gekozen.

Geestelijk was hij echter nog wel helemaal bij, en toen hem verteld werd dat uitgerekend ík op zijn begrafenis zou komen spelen, wist ook híj nog wie ik was, en verheugde het hem zeer dat ik zo weer ‘gevonden’ was.

Tsja, en als je dán zo achter die toetsen zit, in de schitterende Noorderkerk in Amsterdam…

Echt een ONbeschrijfelijk moment….

Anyway…  Echt hele bijzondere, dankbare momenten voor mij, en zeker iets dat ik in de toekomst graag nog voor andere mensen zou willen doen.

Hopelijk alleen niet voor U.

Not anytime soon….

 

                                          

Geef een reactie