Auditie in Aachen

3 Augustus 2018, +/- 12.45u:

In Aachen, het voormalige epicentrum van het rijk van Karel de Grote, stap ik voor een auditie uit de auto.
Een sauna hoeft die dag niet meer; want met een buitentemperatuur van 34, een autotemperatuur van 45  en een gevoelstemperatuur van, als ik ‘m zelf zou moet schatten, begin 80 graden is het behoorlijk zweten geweest.

Geen idee hoeveel liter vocht ik wel niet verloren heb tijdens die hachelijke rit, maar je zou er een ligbad mee kunnen vullen denk ik.

Maar goed…

Business is business.

Via de aanbeveling van een goede vriend, én vaste klant, mag ik auditie gaan doen voor een kunst-georiënteerd project net over de grens bij onze oosterburen.

Het idee komt van het Atelierhaus Aachen ,en de insteek is om kunst in het algemeen bij het ‘gewone’ publiek te introduceren.
Van muziek tot schilderkunst en literatuur.
Goed, daar ben ik wel voor te porren.

 

Auditie in Aachen, Pianist Thomas Alexander

 

Ontvangst

Ik word begroet door een hele hartelijke dame, Nadya, en door haar het atelier ingeloodst.
Gelukkig vraagt ze me meteen wat ik wil drinken.

Ik geef gehoor aan dit welkome verzoek, alhoewel ik me achteraf wél afvraag waarom ik kies voor koffie met melk in plaats van water met ijs.

Bovenvermeld project wordt me in groter detail uitgelegd en ‘mijn’ avond moet deel uit gaan maken van een serie van tien dagen waarin allerlei voorstellingen acte de presence mogen gaan geven.

De bedoeling is dat ik ga fungeren als een ‘live jukebox’, met een focus op oude Duitse liedjes.

Ik bluf een klein beetje en zeg dat het absoluut geen probleem is.

Het doet me een beetje denken aan de eerste keer in mijn carriëre als muzikant dat ik op een soortgelijke manier blufte.

Ik was toen 17 en werd gebeld door een bedrijf dat een Franse avond wilde organiseren.
Ze wilden een pianist die avondvullende pianomuziek van Edith Piaf kon spelen.

De opdracht betaalde zeer goed.

Probleem was wel dat de avond al 4 dagen later zou plaatsvinden.

‘Piaf?!’ zeg ik.. ‘Tuurlijk! Big fan!’ … ‘Als er iéts op m’n lijf geschreven is dan is het dát wel’.

Meteen na dat telefoontje naar de CD winkel gerend (Tsja… het was 1997, en Youtube bestond helaas nog niet) en alle CDs van Edith Piaf aangeschaft.

Vier dagen later kwam ik daar, al zeg ik het zélf, op en top voorbereid aan met zowat het hele repertoire van Piaf in m’n hoofd.

Tsja…Je bent een perfectionist of je bent het niet.

Close the deal!

Nadya schudt me wakker uit m’n gedachten en zegt dat er ook een pianootje staat om het hoekje.
Ik ga zitten en laat de paar oude Duitse liedjes die ik dan wel ken horen en aan haar reactie te zien is ze blij verrast.

Gelukkig heb ik een hele goede klik met haar, en dan is het al snel niet meer zo nodig om mensen te ‘overtuigen’.
Uiteindelijk besluit ik ook wel eerlijk(er) te zijn en zeg ik haar dat ik helemaal niet zoveel Duitse hits ken uit die tijd.
Ik verzeker haar desalniettemin dat het helemaal goed gaat komen en de deal is gesloten. Auditie in aachen geslaagd!

Godzijdank werpt dus de helse rit in de rijdende sauna meteen ter plekke z’n vruchten af.
Met leuke contacten die ik vorig jaar heb kunnen maken in Wuppertal, en een groot klassiek concert in Keulen dat we aan het organiseren zijn, begint er dus ook een beetje beweging te komen in dat grote land rechts naast ons.

Ik heb altijd graag in Duitsland mogen komen en kijk er zeker naar uit daar vaker dingen te mogen doen.
Wie weet zeg ik dan ook wel, over een paar jaartjes ‘Ich bin ein Berliner!’

Voorlopig nog gewoon een verdwaalde Amsterdammer in Maastricht…:)

Tot het volgende blog,

Tschüss! 

T.

*Zelf ook een pianist boeken? Check dan de volgende link: Pianist Boeken

Terug naar blog homepage

Geef een reactie